شباهت ها و تفاوت های هستی شناختی و معرفت شناختی پیامبر اسلام با سایر انسان ها از دیدگاه ملاصدرا

پیامبرشناسی در حکمت متعالیه متمایز از دیگر نظر ها و مکاتب است. ملاصدرا اگرچه بسان سایر متفکران پیامبر را از نوع بشر می داند، اما از سوی دیگر، بر پایه حرکت جوهری استدلال می کند که پیامبر از جایگاهی برخوردار می شود که با انسان های دیگر قیاس ناپذیر است. در همین زمینه، سؤال اصلی نگارنده این است که شباهت ها و تفاوت های پیامبر اسلام (ص) با سایر ابنای بشر از جهت هستی شناختی و معرفت شناختی چگونه قابل تبیین است؟ ملاصدرا با استفاده از اصول فلسفی خود نظیر: اصالت وجود، تشکیک وجود، حرکت جوهری و اتحاد عاقل و معقول ثابت می کند که پیامبر از جهت وجودی در قوس نزول صادر اول است و در قوس صعود نیز همه مراتب هستی به او ختم می شود. هرچند او در تعین اولیه با سایر ابنای بشر در طبیعت انسانی مشترک است، اما با علم و عمل مراتب تکامل را یکی پس از دیگری طی می کند به طوری که با صعود به مرحله ای، آن مرحله جزء ذات او می شود و نهایتاً او در جمیع مراتب سه گانه عقلی و نفسی و حسی به کمال می رسد و مجمع انوار عقلیه و نفسیه و حسیه می شود و از جهت تعین ثانی با دیگر انسان ها متخالف الحقیقه می شود؛ البته این تفاوت آن قدر زیاد است که گویی اساساً وجود بر انسان عادی و انسان کامل، که مصداق اتم آن نبی اسلام (ص) است، به اشتراک لفظ است.